درباره آزمون
فرآيندهاي توجه براي عملکرد کارآمد در زندگي روزمره و براي موفقيت تحصيلي و عمومي فرد ضروري هستند. بيماري‌هاي توجه در طيف وسيعي از اختلالات ژنتيکي، رشدي و اکتسابي در کودکان شايع هستند. با توجه به تأثير چنين مشکلاتي، درک فرآيندهاي توجه در طول رشد اوليه ضروري است.
توجه در دوران کودکي به طور گسترده مورد بررسي قرار گرفته است و تغييرات رشدي و تفاوت‌هاي کودک-بزرگسال به طور کلي گزارش شده‌اند. براي درک معناي اين تفاوت‌هاي رشدي، مفيد است که مدل عصبي-شناختي توجه ارائه شده توسط پوزنر و پترسن (Petersen & Posner) را در نظر بگيريم. طبق اين مدل، توجه شامل سه شبکه عصبي است: هشدار، جهت‌گيري و کنترل اجرايي. هدف شبکه هشدار، دستيابي به (هشدار مرحله‌اي) و حفظ (هشدار يا هوشياري تونيک) حالت کلي فعال‌سازي سيستم‌هاي شناختي است. شبکه جهت‌گيري از توانايي انتخاب و تمرکز بر اطلاعات خاص پشتيباني مي‌کند. شبکه اجرايي، توانايي حل اطلاعات ناهمخوان را مديريت مي‌کند.
براي ارزيابي کارايي سه شبکه توجه، فن و همکاران آزمون شبکه توجه (Attentional Network Test (ANT)) را توسعه دادند که زمان واکنش نشانه‌گذاري شده و الگوي فلانکر را با هم ترکيب مي‌کند. ANT امکان ارزيابي همزمان و سريع سه شبکه توجه را فراهم مي‌کند. اين جنبه‌ها امکان استفاده از تکليف شبکه توجه را در زمينه‌هاي تحقيقاتي مختلف و جمعيت‌هاي مختلف مانند بزرگسالان، بزرگسالان مسن امکان پذير ساخت.
اگرچه کودکان مي‌توانند نسخه کلاسيک تکليف شبکه توجه را تکميل کنند، روئدا و همکاران (2004) يک نسخه مناسب کودکان Attentional Network Test (ANT-Child version) از اين تکليف را طراحي کردند. در اين نسخه، يک يا پنج ماهي جايگزين هدف کلاسيک (فلش) ANT شد تا براي کودکان جذاب‌تر شود. بازخورد شنيداري و بصري، کودکان را در مورد عملکردشان آگاه مي‌کرد. اين تغييرات به اين دليل ايجاد شدند که عملکرد و انگيزه کودکان هنگام وجود داستان بهبود مي‌يابد و آنها بازخورد واضحي دريافت مي‌کنند (کاساگراند و همکاران، 2012؛ لومان و همکاران، 2005).